Ο δρόμος – Άγγελος Κατσιρντάκης

Παντού και πάντα στέκεται με ελιγμούς και ευθείες,
δίχως αρχή, δίχως τέλος, κουβαλώντας πάνω του ιστορίες.

Σε μικρές οι μεγάλες στιγμές εκείνος είναι καθοδηγητής,
ευγνωμοσύνη του χαρίζω,
αφού γνωρίζει το που,το πως  και το γιατί, χωρίς μιλιά, χωρίς αγάπη,
με φορτία ανθρώπινα του Γολγοθά, του ανήφορος μακρύς.

Άκρως ουδέτερος παρατηρητής,
να στέκεται αγέρωχος στου χρόνου την τριβή,
με σημάδια από λάστιχα για ρυτίδες στο πρόσωπο του.