Άνθρωποι ναυάγια – Άγγελος Κατσιρντάκης

Ο κόσμος κινείτε ερμητικά,
το κύμα τους νιώθω μέσα μου,
την βουή, την εσωστρέφεια που τρέφεται σε χορό μάζωξης,
αχόρταγα μέσα σε πόλης, χωριά
και λαμπερές πρωτεύουσες,
κρατώντας το σκήπτρο της ματαιοδοξίας στα χέρια τους.

Βηματισμοί με ελιγμούς, τρικλίζοντας, χωρίς φωνές,
με βουητά προβάτων, αποκεφαλίζοντας το τώρα,
το σήμερα, το αύριο, θυσιάζοντας στο βωμό του φαίνεσθαι το υπέρτατο αγαθό,
την ελεύθερη βούληση, παραδίδοντας στο τέρας το τελευταίο απομεινάρι μιας χαμένης αξιοπρέπειας,  ναυαγοί σε ένα πλοίο φάντασμα από σαράντα πέντε ίντσες.