Φωτιά στη θάλασσα – Ζωή Δασκαλάκη Κοιτώ τη θάλασσα. Ζωντανός οργανισμός,που αναπνέει. Ανατριχιάζει σαν να ’χει σώμα κι αναστενάζει σαν να ‘χει ψυχή. Όχι τις ψυχές που κρύβει στα βάθη της. Άλλη. Δική της. Μεγάλη ...

Μερόνυχτα παρά… Οι δείχτες νίκησαν απόψε, τα δευτερόλεπτα έγιναν πιο ανθρώπινα, οι ώρες ερωτεύτηκαν τον αφανισμό του παρελθόντος προκαλώντας ένα εκ νέου βύθισμα οικουμενικών διαστάσεων. Κάπου ο θεός, κάπου εμείς, μια κιβωτός αγάπη μου μας περιμένει, ...

Νόμιζα πως ήταν αγώνας δρόμου μα τελικά,ήταν έρωτας. Έρωτας με τη ζωή. Τη φιλώ και με φιλάει. Άγνωστοι,κρυφοί εραστές και γνώριμοι,αισθαντικοί συνοδοιπόροι. Χάδια, επιθυμία και κυνηγητό. Όνειρα, ελπίδες και ιδανικά. Αναγνωριστικά βλέμματα και μεγάλα λόγια. ...

Η μόνη αλήθεια είναι αυτή της μοναξιάς. Όταν τα φώτα σβήνουν, όταν οι πόλεις αποκαμωμένες ριγούν μπροστά απ’το θολό τζάμι που παρατηρείς, όταν δεν υπάρχουν πρόσωπα στον θίασο για μια υπόκλιση, όταν οι γυάλινες μάσκες ...