Η πυξίδα – Άγγελος Κατσιρντάκης

Απόψε κλείνω τις κουρτίνες.
Συνέχισε να προχωράς
ποδοπατώντας τα λοιπών και τα απών,
όσο το χνώτο στο τζάμι μας θα πυκνώνει.

Απόψε κλείνω τις κουρτίνες.
Τράβα τώρα,
και όταν σε χρώματα φτάσεις στάσου,
λέρωσε τα χέρια, το σώμα, την καρδιά σου.

Απόψε κλείνω τις κουρτίνες.
Δεν έμεινε κάτι άλλο,
δεν υπάρχει κάτι άλλο,
μόνο η πυξίδα των ματιών σου,
και λίγο χνώτο στο τζάμι.