Κάποτε τα πράγματα που αγάπησα δεν θα είναι πια πράγματα, μα εγώ θα ξέρω.   Κάποτε θα νιώσω πως όλες αυτές που κύλησαν στα σεντόνια μου δεν ήταν τίποτα παραπάνω από συλλέκτες κομματιών μου, και ...

Λάσπωσε το μέτωπο από τον ιδρώτα, Πάγωσε το δωμάτιο, πάγωσε η φυγή και πλέον αντιμέτωποι με μια μεγάλη αλήθεια. Έχεις μια ευκαιρία, έχεις μια γοητεία στα μάτια σαν παλεύεις να ξεμπροστιάζεις τα βαθύτερα σου. Μετράς, ...

Άνοιξα το βήμα μου. Προχώρησα βαθύτερα, έψαξα, το νερό προσπέρασα, αγνόησα τη ροή ,την ορμή του. Άνοιξα το βήμα μου. Στην άκρη των φτερών του με σήκωσε ο αέρας ξυπνώντας με,τρυπώντας με λιγώνοντας τα χείλια. ...

Και τράβηξα κατά εκεί, εκεί που γυρισμός δεν υπάρχει, ψάχνοντας στίχους εαρινούς, περπατώντας πάνω σε μυστικιστικές σκέψεις, μπολιάζοντας τις φλέβες μου έρωτα πάνω στο μέτρο ενός λικνίσματος σου ορμητικού, εκεί παρασύρθηκα, και έχασα κάθε ίχνος ...

Δεν είναι οι λέξεις που περιγράφουν, δεν είναι οι φωνές ή οι εντάσεις που δίνουν αυτό το περιτύλιγμα το τόσο φθηνά λαμπερό, ούτε τα ταξίδια που ποτέ δεν έγιναν, όχι, όχι. Πίσω από την εικόνα, ...

Πολλά σκαλοπάτια, αμέτρητα, η κούραση σφουγγίζει τον ιδρώτα, το σώμα οξειδώνει εσκεμμένα, μια σειρά φαντασιώσεων – ενώσεων κατά την άνοδο. Κάθε πάτωμα και πιο κοντά, συντρίμμι σε κάθε όροφο, Γολγοθάς δίχως σταυρό. Ξέχνα τον πόνο, το ...

Κάτι στη γη, κάτω από τα πόδια μου αναπτύσσετε, χορεύει σε ρυθμό τέσσερα τέταρτα, μου κάνει μια ερώτηση: Που μπορείς να φτάσεις, που? Δεν του απαντώ, μόνο παρατηρώ. Δυο ζευγάρια ρίζες τρυπούν το τσιμέντο, το ...

Βίος και πολιτεία, βίος και αμαρτία των πολλών, των φτωχών, των ταπεινών υπόστεγο, θέληση υποτακτική, χαρά ομιχλώδης, βέβηλος οίκος χάρτινος καμωμένος με φτωχή διακόσμηση όσο και το μεροκάματο σε ένα ανύπαρκτο εργοστάσιο. Η αγκαλιά σου ...

Περιμένω, όπως την εσχάτη ώρα μια σταγόνα θαύματος, περιμένω να νιώσω, έχω καιρό, έχω σκοπό, είμαι εδώ, τα μάτια ανοίγω, τα μάτια κλείνω, προσμένοντας – πεθαίνοντας στην αναμονή. Περιμένω, τρέχω, ξεκουράζομαι, δουλεύω, ονειρεύομαι, μην αργής, ...

Σε ένα τραπέζι λίγα πράγματα ακουμπισμένα, ένα πακέτο τσιγάρα, ένα σταχτοδοχείο γεμάτο θάνατο, δύο φωτογραφίες, απομεινάρια σκουριάς σε σιδερένιους δείκτες. Σε ένα τραπέζι λίγα πράγματα, δεν χωράνε περισσότερα για την επίκληση, είναι μικρο το ξύλινο ...