Στην αρχή σκοτάδι, ένας χρονικός παραλογισμός γεννιέται, τυλίγοντας στο υφαντό μία πρωτοφανή ενέργεια, το χάος δημιουργός προστάζει, παρατάσσει τους χτύπους μιας καρδιάς, κάνοντας το τίποτα σκοπό, αποστολή. Το Ον υποτάσσεται, υπακούοντας στο χάος, δεν διαμαρτύρεται, ...

Σε ονειρεύτηκα σαν καιόμενη βάτος και βούλιαξα μαζί σου σπιθαμή, σπιθαμή, μέσα σε λάσπες διαστροφής. Σε ονειρεύτηκα, με μια αναπνοή στα στήθη να σου έχει απομείνει και μου την πρόσφερες μαζί με το ανάθεμα του ...

Νύχτες βουβές, κυρτές και απαράμιλλες. Μονόλογοι σπαρακτικοί, χωρίς ακρόαση. Λογάριασα διπλά, τριπλά, μα λύση δεν αντίκρυσα. Στο λόγο, λόγο δεν αναζητώ, αφού τα καλά, τα κακά και τα ανούσια συνυπάρχουν μέσα μου, παρατηρώντας με και ...

Είμαι  σίγουρος πως θυμάσαι. Και ο φόβος ο μεγάλος σου είναι ο χρόνος, που σβήνει άθελα του αυτή την ομορφιά . Είμαι σίγουρος πως θυμάσαι. Και  βλέπω ακόμη και σήμερα στα μάτια σου, αυτό το ...

Για σένα γράφω, για σένα, που αγκυροβόλησες κομμάτια της καρδιάς σου για τα μεγάλα ιδανικά. Για σένα γράφω, για σένα, που είσαι ανένταχτος και μόνος σε τούτο τον τόσο δυσβάστακτο κόσμο. Για σένα γράφω, για ...

Απόψε δεν θα κοιμηθώ, λέξεις θα τρεμοπαίζουν σαν δύο μάτια βουρκωμένα, μπροστά στα δάκτυλα μου. Απόψε δεν θα κοιμηθώ, πόθοι στο στήθος θα καίνε την κόλα, φωτίζοντας το δωμάτιο. Απόψε δεν θα κοιμηθώ, θα γείρω ...